Waarom staat de Toren van Pisa scheef?
De iconische Toren van Pisa staat wereldwijd bekend om zijn opvallende scheve positie. Dit artikel werpt een blik op de oorzaken achter de scheefstand en de historische gebeurtenissen die hebben bijgedragen aan de unieke kromming van deze architectonische structuur.
Fundering
De basis van de Toren van Pisa is een cruciale factor die heeft bijgedragen aan zijn scheefstand. Bij de start van de bouw in 1173 werden de bouwplannen niet aangepast aan de zachte ondergrond. De locatie tussen de rivieren Arno en Serchio resulteerde in een ondergrond rijk aan losse zand- en kleideeltjes, waardoor de fundering niet stevig genoeg was om de toren overeind te houden. Met slechts een drie meter dikke fundering begon de toren al snel te hellen.
Na een eeuw pauze vanwege oorlogen kreeg de fundering de kans om te zetten, maar bij de hervatting van de bouw in 1272 werden de bovenste verdiepingen aan de ene kant hoger gemaakt dan aan de andere om verdere helling te voorkomen. Dit leidde echter tot een niet alleen scheve maar ook kromme toren.
Hoe scheef staat de Toren van Pisa?
In de loop der eeuwen is de scheefstand van de Toren van Pisa verergerd. Bij de voltooiing in 1319 leunde de toren al 1 volle graad naar het zuiden. Verwoede pogingen om de kanteling te stoppen hadden weinig succes, en in 1990 was de helling opgelopen tot 5,5 graden. Het gebouw werd gesloten voor een uitgebreid restauratieproject, waarbij gaten aan de noordzijde werden geboord om de helling terug te brengen tot ongeveer 4 graden.
Overigens zijn er toren die schever zijn. Klik voor een overzicht van alle scheve torens.
Kan er wat aan gedaan worden?
De vraag of er iets gedaan kan worden aan de scheefstand van de Toren van Pisa is complex. Historische inspanningen, waaronder restauraties in 1990, hebben de helling verminderd en stabiliteit hersteld. De zachte ondergrond, die de toren scheef laat staan, blijkt echter paradoxalerwijs een positief effect te hebben op de stabiliteit tijdens aardbevingen.
Hoewel de Toren van Pisa momenteel stabiel lijkt te zijn, blijft de mogelijkheid van verdere maatregelen voor behoud en stabilisatie een voortdurend onderwerp van onderzoek. De ontdekkingen met betrekking tot de rol van de ondergrond tijdens aardbevingen kunnen ook waardevolle inzichten bieden voor toekomstige inspanningen om scheve structuren te behouden.
Dit artikel biedt een overzicht van de factoren die hebben bijgedragen aan de scheefstand van de Toren van Pisa, de geschiedenis van restauraties, en de complexe overwegingen met betrekking tot verdere stabilisatie.